XIII POWIATOWY
KONKURS KALIGRAFICZNY
„MISTRZ KALIGRAFII”
REGULAMIN
POWIATOWEGO KONKURSU KALIGRAFICZNEGO
Iwanowice Duże, 31.10.2024r.
Konkurs adresowany jest do uczniów wszystkich szkół podstawowych na terenie powiatu kłobuckiego.
Cele konkursu:
► rozbudzanie umiejętności kształtnego i pięknego pisma,
► rozwijanie wrażliwości na piękno języka ojczystego,
► rozpowszechnianie sztuki kaligrafii,
► rozwijanie zainteresowań i talentów uczniów,
► uczniowie klas II, III przepisują tekst na dużej kartce w trzy linie jednostronnie,
► uczniowie z klas-IV –VIII tekst przepisują na dużej kartce w jedną linie jednostronnie,
Kryteria oceny prac:
► staranność i oryginalność elementów graficznych,
► płynność pisma i estetyka połączeń literowych,
► samodzielność prac,
► obowiązuje zakaz korzystania z korektorów.
Szkoła Podstawowa w Iwanowicach Dużych, ul. Częstochowska 63, 42-152 Opatów z dopiskiem KONKURS KALIGRAFICZNY
► Dyrektor Szkoły Podstawowej w Iwanowicach Dużych, ul. Częstochowska 63, 42-152 Opatów, tel. (34) 319 60 40, e-mail: spiduze@op.pl
► TELEFON KONTAKTOWY: Iwona Łozińska 692831453
Życzymy uczestnikom wielu przyjemnych
doznań estetycznych .
załącznik nr 1
Karta zgłoszenia ucznia do
XIII Powiatowego Konkursu Kaligraficznego
w Szkole Podstawowej w Iwanowicach Dużych
w roku szkolnym 2024/25
1.Imię (imiona) i nazwisko ucznia ….........................................................................................,
2.Nazwa szkoły …...........................................................................................,
3.Adres szkoły + e-mail …............................................................
……………………………………………………………………………………
4.Klasa, do której uczęszcza uczeń w roku szkolnym 2024/25......................,
5.Imię i nazwisko nauczyciela przygotowującego .............................................
Udział w konkursie jest równoznaczny z wyrażeniem zgody na przetwarzanie przez organizatorów danych osobowych uczestników zgodnie z Art. 29 i 32 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz. Urz. UE L 119/1 z 4.5.2016 r.) oraz na publikację imienia, nazwiska i wizerunku autora, jeśli zostanie on nagrodzony w konkursie.
załącznik nr 1.
TEKST DLA UCZNIÓW KLASY II, III SP(dwa wiersze)
MARIA KONOPNICKA
Zła zima
Hu! Hu! Ha! Nasza zima zła!
Szczypie w nosy, szczypie w uszy
Mroźnym śniegiem w oczy prószy,
Wichrem w polu gna!
Nasza zima zła!
Hu! Hu! Ha! Nasza zima zła!
Płachta na niej długa, biała,
W ręku gałąź oszroniała,
A na plecach drwa...
Nasza zima zła!
Hu! Hu! Ha! Nasza zima zła!
A my jej się nie boimy,
Dalej śnieżkiem w plecy zimy,
Niech pamiątkę ma!
Nasza zima zła!
MARIA KONOPNICKA
Zmarzlak
A widzicie wy zmarzlaka,
Jak się to on gniewa;
W ręce chucha, pod nos dmucha,
Piosenek nie śpiewa.
A czy nie wiesz, miły bracie,
Jaka na to rada,
Gdy mróz ściśnie, wicher świśnie,
Śnieg na ziemię pada?
Oj, nie w ręce wtedy dmuchaj,
Lecz serce zagrzewaj,
Stań do pracy, jak junacy,
I piosenki śpiewaj!
załącznik nr 2.
TEKST DLA UCZNIÓW KLASY IV-VI SP( wiersz i fragment prozy)
JÓZEF CZECHOWICZ
Zima
Pada śnieg, prószy śnieg,
wszędzie go nawiało.
Dachy są już białe,
na ulicach biało.
Strojne w biel, w srebrny puch
latarnie się wdzięczą.
Dziń-dziń-dziń-dziń-dziń-dziń,
dzwonki sanek brzęczą.
Pada śnieg, prószy śnieg,
bielutki jak mleko.
W sklepach gwar, w sklepach ruch:
- Gwiazdka niedaleko!
Jeszcze dzień, jeszcze dwa,
chłopcy i dziewczynki!
Będą stać niby las
na rynku choinki.
Hans Christian Andersen
Brzydkie kaczątko
Nadeszła zima surowa i mroźna. Zamarzły wody. Na małym kawałku, który wolnym został, musiało kaczę pływać bezustannie, aby uchronić go od zamarznięcia. Mimo to wolna przestrzeń zmniejszała się po każdej nocy. Bo co dzień zimniej było, mróz się wzmagał, lód trzaskał dookoła na maleńkim otworze, który pozostał jeszcze. Kaczątko bez odpoczynku poruszać musiało nóżkami, ażeby nie przymarznąć. Lecz i to nie pomogło: zmęczone, ustało, a wówczas lód uwięził je jak w kleszczach.
Zobaczył to nazajutrz z rana jakiś wieśniak, rozbił lód butem z drewnianą podeszwą, a ptaka zabrał do siebie, do chaty.
załącznik nr 3.
TEKSTY DLA UCZNIÓW KLASY VII-VIII SP (wiersz i fragment prozy)
ADAM ASNYK
Na śniegu
Bielą się pola, oj bielą,
Zasnęły krzewy i zioła
Pod miękką śniegu pościelą...
Biała pustynia dokoła.
Gdzie była łączka zielona,
Gdzie gaj rozkoszny brzozowy,
Drzew obnażone ramiona
Sterczą spod zaspy śniegowej.
Opadła weselna szata,
Zniknęły wiosenne czary,
Wiatr gałązkami pomiata,
Zgrzytają suche konary.
Tylko świerk zawsze ponury,
W tym samym żałobnym stroju,
Wśród obumarłej natury
Modli się pełen spokoju.
Więc drzewa obdarte z liści
Na jego ciemną koron
Patrzą się okiem zawiści,
Głowami trzęsą zdziwione...
Próżno głowami nie trzęście,
Wy nagie, bezlistne gaje!
Przemija rozkosz i szczęście,
Śnieg zaczął padać gęsto, pociemniało, Kaj nie widział już nic dookoła prócz kręcących się białych płatków. Puścił sznurek, aby odczepić swoje sanki, ale one jak gdyby przymarzły do tych wielkich, mknęły jak wiatr za nimi dalej, dalej, dalej! Kaj krzyknął przerażony, ale nikt mu nie odpowiedział, jakby go nikt nie słyszał. Sanki pędziły ciągle, a śnieg sypał, nic już nie było widać. Chwilami uderzały się o coś gwałtownie, to znów spadały na dół, przeskakiwały jakieś nieznane przeszkody i sunęły po białej drodze w świat nieznany. Kaj chciał się przeżegnać, zmówić pacierz, lecz w żaden sposób nie mógł sobie przypomnieć słów "Ojcze nasz" i przychodziła mu na myśl tylko tabliczka mnożenia.
Płatki śniegu padały coraz większe, wyglądały na koniec jak białe ptaki. Zdawało mu się, że dookoła niego biegną gołębie, kury, gęsi - całym tłumem. Nagle konie stanęły, sanie się zatrzymały, a siedząca w nich osoba podniosła się i Kaj spostrzegł, że jej futro i czapka były ze śniegu.